（双语）走着走着，我都懂了
走着走着，我看透了，命里有时终须有，命里无时莫强求！មួយរយៈក្រោយមកទើបខ្ញុំបានដឹងថា អ្វីដែលជារបស់យើងវាគង់តែនឹងបានជារបស់យើង ហើយអ្វីដែលមិនមែនជារបស់យើង សូមកុំបង្ខំចិត្តចង់បានវាឱ្យសោះ។走着走着，我醒了，不再对所有人好，谁对我好我就对谁好。មួយរយៈក្រោយមកទើបខ្ញុំបានដឹងថា មិនចាំបាច់ធ្វើល្អជាមួយមនុស្សគ្រប់រូបទៀតនោះទេ សំខាន់នរណាធ្វើល្អជាមួយខ្ញុំខ្ញុំនឹងធ្វើល្អជាមួយអ្នកនោះវិញ។走着走着，我知道了，日久不一定生情，但一定能够见人心。មួយរយៈក្រោយមកទើបខ្ញុំដឹងថា ការប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាយូរមិនប្រាកដថានឹងកើតមានមនោសញ្ចេតនាជ្រាលជ្រៅនោះទេ ប៉ុន្តែប្រាកដណាស់ថាវានឹងជាអាចឱ្យយើង យល់ដឹងពីចិត្តរបស់គេបានច្រើន។走着走着，我明白了，没有谁会像父母一样一直包容并原谅你。ក្រោយមកខ្ញុំបានដឹងហើយថាគ្មាននរណាម្នាក់ដែលចេះតែអធ្យាស្រ័យចំពោះខ្ញុំរហូតដូចជាឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំនោះទេ។走着走着，我变了，所有的伤痛都倔强的自己扛，我变的顽强了，更像一个仙人掌了，随便丢到哪都能活了。មួយរយៈក្រោយមកខ្ញុំមានការកែប្រែច្រើនហើយការឈឺចាប់ទាំងឡាយខ្ញុំអាចស៊ូទ្រាំអត់ធ្មត់បានដោយខ្លួនឯង ហើយខ្ញុំកាន់តែរឹងប៉ឹងផងដែរ វាប្រៀបដូចជាដើមដំបងយក្សដែលអាចរស់នៅគ្រប់ទីកន្លែងបាន។走着走着，我顿悟了，不再那么偏执了，对有些坚持不再那么执着了。មួយរយៈក្រោយមកទើបខ្ញុំដឹងថា មិនត្រូវព្យាយាមស្នើសុំដោយទទូចពេកនោះទេហើយក៏មិនចាំបាច់ប្រកាន់ខ្ជាប់ពេកដូចពេលមុននោះដែរ។来自：柬约
页:
[1]